Jak co roku koniec zimy to dla mnie czas na przygotowanie się do nadchodzącego sezonu wędkarskiego. Nie mówię tu o przygotowaniu sprzętu, bo ja czyszczę suszę i konserwuję mój wędkarski „dorobek” na bieżąco po powrocie z każdej karpiowej zasiadki. Musze jednak uzupełnić jak większość z karpiarzy niezbędne detale karpiowego ekwipunku. Nie o tym chciałem jednak dzisiaj napisać.
Przedwiośnie to dla mnie czas, aby zastanowić się nad wyborem wód, na których mam zamiar w tym sezonie łowić. Jak co roku czasu na wędkowanie jest coraz mniej, dlatego wybór łowiska musi być przemyślany. Każdy z wędkarzy ma zapewne swoje ulubione wody, na których chętnie oddaje się swojej wędkarskiej pasji. Ja w nadchodzącym sezonie większość swojego czasu spędzę na łowisku w Nekielce.
Myślę, że łowisko to jest ogólnie znane większości karpiarzy nie trzeba go szczegółowo opisywać. Karpiarze, którzy mieli okazje łowić w tym zbiorniku wiedzą, że nie jest to wcale „łatwa” woda. Jest to niespełna 20 hektarowa płytka żwirownia o bardzo zróżnicowanym dnie dość mocna zarośnięta. Pływa w niej bardzo dużo karpi, a największe z nich to okazy o wadze ponad 20 kilogramów. Łowisko to jest systematycznie zarybiane.
Nad prawidłowym funkcjonowaniem łowiska jak również odpowiednią ilością i jakością wpuszczanych ryb czuwa ichtiolog. Nie sposób nie wspomnieć również o Marku i Przemku, którzy są gospodarzami tego łowiska. Poświęcają oni tej wodzie dosłownie cały swój czas. W bardzo krótkim czasie potrafili „zrobić” wspaniałe karpiowe łowisko jedno z najlepszych w kraju. Nie przypadkowo przecież na Nekielce odbywa się najwięcej zawodów i imprez karpiowych.
Jak już wspomniałem łowienie na tym łowisku wymaga sporych umiejętności. Nieodzownym elementem karpiowego ekwipunku, w jaki musimy być wyposażeni jest wędkarki ponton bądź zdalnie sterowana łódka.
Znalezienie miejsca gdzie chcemy położyć nasze zestawy nie jest wcale takie łatwe. Wprawdzie łowisko jest płytkie i przy spokojnej bezwietrznej pogodzie widać dno to jednak najczęściej nie mamy tyle szczęścia i miejsca takie musimy poszukać używając echosondy, podwodnej kamery, bądź innych przyrządów umożliwiających zbadanie dna. Radzę popływać właśnie w taką bezwietrzną pogodę a sami zobaczycie podwodne korytarze, którymi wśród gęstych podwodnych roślin przemieszczają się karpie.
Często korytarze te prowadzą do małych całkowicie ogołoconych z roślinności miejsc, które ewidentnie mówią nam, że właśnie są to miejsca gdzie stołują się karpie. Nie zawsze na takich czystych miejscach kładę swoje zestawy. Czasami warto je położyć na skraju w miejscu gdzie zaczyna się roślinność. Ulubionym pokarmem karpi są małe ślimaczki, małże lub np. ochotka. To przecież podstawowy naturalny pokarm karpi. Karp wie doskonale gdzie taki pokarm występuje i tam staram się umieścić moje zestawy. Często sprawdzam dno, na którym chcę łowić używając podwodnej kamery Jak już wspomniałem łowienie w gęstej podwodnej roślinności nie jest wcale łatwe. Często trzeba wywieść zestawy na bardzo duże odległości i położyć je na małym skrawku dna. Od ubiegłego roku właściciele łowiska intensywnie, ale bardzo mądrze walczą z roślinnością, która w niektórych miejscach bardzo gęsto rosła na dnie często utrudniając hol ryby. Efekty widzieliśmy już jesienią. Roślinności znacznie ubyło i ryby można było holować z powodzeniem z brzegu.
Aby móc precyzyjnie położyć zestawy musimy łowisko oznaczyć poprzez ustawienie markera. Markera nigdy nie stawiam centralne w łowisku, lecz obok niego, ale w sposób i odległości takiej abym mógł zawsze dokładnie napłynąć na miejsce gdzie umieszczam zestawy. Często mamy do czynienia z zmiennymi warunkami pogodowymi deszcze czy silne wiatry. Jak zatem umieścić swój zestaw, gdy silny wiatr spycha nas razem z pontonem? Przede wszystkim zawsze pływam z partnerem. Jeden z nas steruje pontonem a drugi zajmuje się umieszczeniem zestawu oraz nęceniem. Przy silnym wietrze ponton staram się zakotwiczyć. Jestem wtedy pewny, że znajduję się dokładnie w miejscu gdzie chcę umieścić swoje zestawy. Dużo łatwiej jest łowić, gdy wybrane przez nas miejsce znajduje się np. na przeciwległym brzegu porośniętym trzcinami. Bardzo łatwo wtedy oznaczyć takie miejsce przywiązując np. świetlik do trzciny. Do wywiezienia zestawów używam wtedy łódki zdalnie sterowanej, co bardzo ułatwia i upraszcza łowienie. Celowo starałem się dość szczegółowo omówić problemy związane z znalezieniem właściwych miejsc żerowania karpi w tak trudnym zbiorniku, jakim niewątpliwie jest łowisko Nekielka. Zdaję sobie sprawę, że wielu karpiarzy nie radzi sobie z tym zagadnieniem. Myślę, że moje wskazówki pomogą Wam prawidłowo wybrać łowisko oznaczyć je i wreszcie bardzo precyzyjnie umieścić swoje zestawy, co pozwoli Wam złowić niejednego dużego karpia bądź amura. Często wrzucamy do wody wiele kilogramów zanęty, używamy bardzo drogiego sprzętu i nie potrafimy złowić karpia. Zastanawialiście się dlaczego?
Do zobaczenia na łowisku Nekielka.
Ryszard Jarmułowicz
