Jezioro Wygonin to także, a w miesiącach letnich przede wszystkim znakomite łowisko ryb z rodziny karpiowatych. Dla amatorów wędkarskiej zasiadki przygotowane i oznakowane zostały 23 stanowiska brzegowe. Sześć z nich zaopatrzonych jest w nieduże, wygodne pomosty. Oczywiście ,możliwe jest także wędkowanie z łódek.
Charakter łowisk na poszczególnych stanowiskach jest zróżnicowany i pozwala na stosowanie wszystkich znanych metod wędkowania spławikowego i bezspławikowej odległościówki. Zarówno stawiający pierwsze kroki, jak i doświadczeni mistrzowie wędki znajdą tu sprzyjające warunki do doskonalenia własnych umiejętności.
|  |
Ukleja poławiana jest od wczesnej wiosny do późnej jesieni w całym przybrzeżnym pasie jeziora. Wielkie ławice tej ryby przebywają na głębokości 0,3 - 1,5 m, a najskuteczniejszą metodą połowu uklei jest lekka wędka spławikowa bez kołowrotka. Przy wędkowaniu z łódki wystarcza wędzisko o długości 3 m, a z pomostów i stanowisk brzegowych 3,5-4,5 m. Niezawodną przynętą przez cały sezon są białe robaczki. Zanęcanie łowiska nie jest konieczne, aczkolwiek umiejętne podanie "wiszącej" w toni bardzo lekkiej zanęty pozwoli na utrzymanie stada uklei w polu łowienia przez długi czas. Podczas wędkowania uklei warto zwrócić uwagę na jeden szczegół - haczyk. Ideałem będzie haczyk o długim trzonku z cienkiego drutu pozbawiony zadzioru, wielkością dostosowany do rozmiaru przynęty. Te cechy w sposób zdecydowany ułatwiają zdejmowanie rybek z haczyka.
 |
Płoć występuje w jeziorze Wygonin najliczniej spośród wszystkich gatunków ryb karpiowatych i jest poławiana przez cały rok. Najlepszymi miejscami są tonie nad dnem porośniętym wywłócznikiem lub ramienicami o głębokości od ok. 3 - 5 m. Łatwo także sprowadzić stada płoci w inne miejsca przez zastosowanie zanęty. Należy jednak stosować ją z umiarem, z uwagi na dużą przezroczystość wody, aby efekt nie był wręcz odwrotny od zamierzonego. Najczęściej stosowaną metodą jest spławikowa odległościówka, a przynętą białe i czerwone robaczki oraz kukurydza. Równie skuteczna bywa gruntówka bez spławika z koszykiem zanętowym. |
W tym jednak przypadku należy liczyć się z możliwością zacięcia lina, leszcza lub karpia, a zatem sprzęt należy przygotować nieco solidniejszy i w żadnym wypadku nie oddalać się od zarzuconej wędki. Liczne przypadki połamania lub ściągnięcia z widełek wędzisk przez żerujące karpie miały miejsce w ubiegłych latach. Niech to będzie przestrogą przed pozostawieniem sprzętu bez opieki.
Leszcz, zwłaszcza starsze osobniki tej atrakcyjnej wędkarsko ryby, pomimo licznego występowania, nie są łowione często ani masowo. Nawet kilkudniowe nęcenie nie zawsze bywa skuteczne. Najczęściej w łowisko wchodzi leszczowa młodzież do 1,5 kg. Większe ryby od 3 - 4 kg trafiają jako przyłów podczas karpiowej zasiadki. Skuteczny połów leszczy o wadze powyżej 3 kg jest zajęciem równie trudnym co pasjonującym. Stanowiska tej ryby znajdują się na blatach poniżej piętra roślinnosci, a zwłaszcza rdestnicy i ramienic. Głębokość łowiska wynosi od 6 - 10 m. Konieczne jest kilkudniowe nęcenie peletem z dodatkiem rozdrobnionej przynęty. Najczęściej stosowaną metodą jest spławikowa i bezspławikowa odległościówka. Pasjonaci zimowego połowu spod lodu potrafią w ciągu jednego dnia wyholować 90 szt. leszczy z głębokości 10 - 14 m.
Lin, to dla wielu wędkarzy ulubiony gatunek ryby. Najlepszy okres połowu zaczyna się w maju i trwa do połowy czerwca. Po tarle rozpoczyna się kolejny okres dobrych połowów i trwa do połowy października. Najlepsze miejscówki nieodbiegają charakterem od spotykanych w innych jeziorach. Są to okolice pasa trzcin, dna gęsto porośniętego wywłócznikiem i rdestnicą kędzierzawą, zawsze w pobliżu brzegu, na głębokości 0,8 - 3 m Zdarzają sie przypadki łowienia linów podczas zasiadek karpiowych metodą włosową, jednak najlepszymi przynętami są rosówki, zwłaszcza w maju i czerwcu, a w sierpniu i wrześniu kukurydza, białe i czerwone robaki.
Karp wygoniński zdobywa coraz więcej zwolenników zarówno wśród doświadczonych karpiarzy jak i początkujących. Jego popularność rośnie dzięki rozmiarom jakie osiąga, a także dzięki temu, iż wszystkie złowione okazy po sfotografowaniu wracają do jeziora. Obecny rekord łowiska to karp golec o wadze 20,8 kg złowiony w październiku 2007.
Równie piękne są wygonińskie karpie pełnołuskie, dynamiczne i szybko rosnące. Największy z nich złowiony na wędkę ważył 13,4 kg. Częstą zdobyczą bywają karpie od 10 - 15 kg, a jeszcze liczniej łowi się sztuki od 5 - 10 kg. |  |
Złowienie kilkunastu karpi, w tym trzech czy czterech o wadze ponad 15 kg podczas trzydniowej zasiadki nie jest rzadkością. Jedyną możliwą do zastosowania jest metoda włosowa. Czysta, głęboka woda daje duże możliwości do stosowania przynęt o różnych zapachach i smakach. Karpiarze z doborem sprzętu nie będą mieć żadnego kłopotu. Mniej doświadczonym można doradzić poważne potraktowanie ryby. Próby zatrzymania dużego karpia zaciętego delikatnym sprzętem, zawsze kończyły się podobnie. Zerwana żyłka, złamane wędzisko i haczyk tkwiący w pysku ryby. Zacięty karp bez trudu potrafi dopłynąć do partii dna, dającego mu schronienie. Bogata roślinność zanurzona, trzciny przybrzeżne, kamienie, liczne konary i pnie drzew leżące na dnie to miejsca ,w których karp próbuje uwolnić się z haczyka.
Aby uniknąć rozczarowania nieudanym holem, a przy tym nie staracić szansy na złowienie rekordowej ryby, należy sprzęt przygotować szczególnie starannie. Sprawdzają się wszystkie rodzaje typowych wędzisk karpiowych 3,6 lub 3,9 m , mocne kołowrotki mieszczące na szpuli minimum 300 m żyłki 0,30 - 0,35 mm. Haki karpiowe bez zadzioru dostosowane wielkością do rozmiaru przynęty. Z wyborem stanowiska nie ma najmniejszego problemu. Wieczorami, nocą, a czasem także w ciągu dnia, spławiające się karpie wskazują najlepsze miejsca połowu.
